GÜZEL AHLAK ALLAH KORKUSUYLA KAZANILIR

 Aşık sevdiğini gücendirmekten, onun sevgisinin yok olmasından çekinir. Allah sevgisi ise böyledir, hatta çok daha şiddetlidir. İnsan Allah’tan korkarsa O’nun buyruklarını yerine getirmede çok titiz olur, en çok O’nu sever ve en çok O’na saygı duyar. Egoist, bencil, nefsine düşkün olmaz. Şefkatli ve koruyucu olur, çıkarlarının peşinde olmaz, affedici olur. Kişi Allah’tan korkmuyorsa yalnız kendi çıkarlarını düşünür, affetmez, çıkarlarıyla çatıştığında sert davranabilir. Kuşkucudur, özverili ve cömert değildir.

Samimi insan Allah’tan korkar. O’na karşı nezakette kusur etmez. Son derece saygılıdır. Allah korkusunu içinde taşıyan insan, hata yaptığında vicdanı çok rahatsız olur; pişmanlık duyar ve Allah’a sığınarak, hatasını telafi etmeye çaba gösterir. Aczini daha iyi anlayan insan, Allah’a ne kadar muhtaç bir varlık olduğunu daha derinden fark eder. Bu gerçekler insanın Allah’a olan boyun eğiciliğini artırır.

Allah korkusu güzel ahlakla ilgili bütün davranışlarımızı yönlendiren en önemli güçtür. Örneğin, eğer içinde Allah korkusu olmazsa, insan sabra gerek duymayabilir. Çileye tahammül edemeyebilir, bağışlayıcı olmayabilir; yani iradesini birçok noktada kullanmayabilir. Allah korkusuyla kişi doğruyu söyler; Allah’tan korkmuyorsa çıkarı için çok rahat yalan söyleyebilir.

Dürüst olmanın kaynağında Allah korkusu vardır. Allah korkusunu içinde taşıyan insan doğru sözlüdür. Birçok fitneyi, fücuru, kargaşayı, insanın ruhundaki anarşiyi Allah korkusu önler.

Allah aşkındaki bütün güzellikleri, detayları Allah korkusu verir. Örneğin tevekkül etmek (Allah’a dayanmak, O’na güvenmek) Allah korkusundan kaynaklanır; özveri, cesaret, sevecenlik gibi bütün güzel ahlak özelliklerinin ve aklın da kaynağında hep Allah korkusu vardır.

Allah’tan içi titreyerek korkan insanların akılları açılır; aksi durumda ise kişinin aklı kapanır. Allah sevgisi çok büyük bir nimettir ve insan Allah’tan ne kadar korkuyorsa, Allah’ı o kadar şiddetle sever. Bu duygulardan uzak olan kişinin basireti, feraseti kapanır, yardımseverliği, bağışlayıcılığı, kararlılığı, her şeyi bozulmaya başlar, dengesini yitirir.

İnsanlar Allah’ın tecellisi olan, her an ölebilecek varlıklardır. Bir insan Allah’ı her an yanında hissediyor ve O’nun kontrolünde olduğunu biliyorsa çok özenli olur. O zaman saygı ve korkuyu içinde taşır. Ancak kişi Allah’tan uzak olduğunu düşünüyorsa, o kişi Allah’ın sınırları içinde yaşayamaz. Samimi iman eden ve Rabb’ine teslim olan insan ise en güzel hayatı yaşar.

Ölüm insanın Allah’a kavuşması, mümin için cennete açılan bir kapıdır. Ve dünya hırsını ortadan kaldıran kesin delildir. Ölüm insanları müthiş terbiye eden, ahlaklarını düzenleyen en önemli nedenlerin başında gelir. Ölüm korkusu, cehennem korkusu bütün insanları çok etkiler. Bu korkular, insanların daha merhametli, şefkatli, daha akılcı, daha sevecen, daha ince düşünceli olmalarını sağlar. Ve güzel ahlakın kökenini oluşturur. Bu nedenle ölüm, Allah’a bir yakınlaşma, cennete vesile olma yönünde bir nimet olarak görülmelidir.

Mutluluk Allah sevgisiyle, Allah korkusuyla olur, bunun dışında kalplerin tatmini, kurtuluşu yoktur. İnsanın başka türlü mutlu olması mümkün değildir. Kuran ahlakının, Allah korkusunun, Allah sevgisinin yaşanması çok önemlidir. O zaman gerçek mutluluk bütün dünyaya yayılacaktır.


Nevin Duyar