“Her nefis ölümü tadacaktır. Biz sizi kötülük ve iyilik ile deneyerek ne olduğunuzu ortaya çıkartırız. Ve en son Bize döneceksiniz.” (Enbiya 35)
Ölüm hakikati daima vardır. Ölüm; kaçınılmaz bir durumdur.
Siz hiç “eceliyle öldü” denilen bir söz işittiniz mi?
Ecel gelmişse ölüm mutlaka bir sebebe bağlanır. Trafik kazası geçirdi, yüksekten düştü, kalp krizi geçirdi, Coronavirus’ten öldü, suda boğuldu gibi ölüm haberlerini sık duyuyoruz.
Ölümler giderek artıyor. Her gün minimum günde onlarca kişi ölüyor. Belki de ahir zamanda olmamız hasebiyle ölümler artıyor kim bilir.
Herkes ölmeye hazır ama ölümden sonrasına değil.
Ölünce hayatın yeniden başladığını, ölümün son olmadığını bilmek gerek. Kefenin cebi yok. Sevdiklerimiz bize mezara kadar eşlik eder. Geriye amelimiz kalır. Amelimiz bizle devam eder.
Nasıl bir hayat yaşadığımızın hesabını vereceğimizi unutmamak lazım. Yaptığımız işin hesabını vereceğimizi aklımızdan çıkarmamalıyız.
Allah’u Teala, bizi neden yaratmış ve bizden ne istiyor? Bunların cevaplarını bulup ona göre yaşamalıyız.
Yarın hatta bir saat sonra yaşayacağımızın garantisi yok. Peki ölüme hazır mıyız?
Mevlana, “Ölüm uykudan uyanmaktır. Sen akıllı ol ölmeden önce uyan”demiş.
Ölmeden önce uyanalım dostlar!
FACEBOOK YORUMLAR