Bölgenin Kanayan Yarası

Her yıl Nisan ayının sonları ile Mayıs ayının başlarında işsizlik ve ekonomik şartlardan dolayı Güneydoğu ve Doğu Anadolu bölgelerinden, tarım şehirlerine doğru yapılan mevsimlik göçler bölgedeki sosyoekonomik dengeleri alt üst ediyor. Mevsimlik göçlerin en belirgin olarak yaşandığı yerlerden biri ise hiç şüphesiz Şanlıurfa’nın Siverek ilçesi…
İşsizlik ve bazı ekonomik sebeplerden dolayı her yıl 30–40 bin arasında kişi mevsimlik işçi olarak başka yerlere çalışmaya gidiyor.

Mevsimlik göçlerin doğunun değişmez kronik bir yarası olduğunu söyleyen Siverek Memur-Sen Temsilcisi Mustafa Karadağlı, “Toprak ağalarının traktör veya teknolojik tarıma geçmesiyle birlikte maraba tabir edilen köylüler, tarlalarda çalışmak için bütün ümitlerini kaybettiler. Daha önceleri ağaların peşlerinde koştukları, tarlalarını at ve öküz gücüyle ekip biçtirdikleri marabalar, gelişen teknolojiyle önemlerini kaybettiler. Birçok maraba bir bahaneyle köy sahipleri tarafından köyden kovuldu. Şehirleri ise vasıfsız, ne iş olsa yaparım diyen, köylü kültürünü şehre taşıyan şehri köyleştiren yeni manzaralar çıktı. Bu insanlar boş zamanlarında ya el arabalarıyla tablacılık ettiler, ya da toprak taşıyarak toprak evleri sıvadılar. Yazın ise topluca adana yollarında pamuk tarlalarında ömür tüketmek zorunda kaldılar.” Dedi

Mevsimlik göçlerin Siverek’i çok yönlü etkilediğini söyleyen Siverek’i Vilayet Yapma ve Kalkındırma Derneği Başkanı Koçali Aymaz ise, ”Örneğin, bölgemizde ticaret çok cılız kalmakta, sanayileşmenin önü tıkanmaktadır. Ayrıca turizmin (T) sini bulmak ise mümkün değildir. Tarım işçileri çocuklarını da birlikte götürdüklerinden çocukların eğitimi aksamakta, binlerce insanımızın kahve köşelerinde kıymetli zamanlarını boşa geçirmelerine neden olmaktadır.” Dedi

Devletin asli görevlerinin birinin de işsizlere istihdam oluşturmak olduğunu söyleyen Aymaz, “Eğer ki bu göçler gerçek manada önlenmek istiyorsa, bir an önce bölgede istihdamın sağlanması için gerekli adımlar atılmalıdır” dedi