Bir önsöz:
Hollandada yaşayan Şair arkadaşım Yüksel Şahin yayimlanan şiir kitabı için benden bir önsöz yazmamı istedi.Kendisini kıramadım.Kendimce bir şeyler kaleme aldım.Hollandada yayımlanan Kara Zambak dergisinin ikinci sayısında da yer alan bu önsözü siz edebiyatseverle paylaşmayi görev bildim..
Kadir Büyükkaya
Gelincik Yapragina Nakşedilen Şiirler..
Kimi şairler dağların doruklarına vurgundur, dağ yamaçlarında yeşeren binbir çiçeği konu eder şiirlerine. Bütün nebat çeşitlerini bir bir bilirler. Renk ve kokularıyla aşinadırlar. Bu yüzden bütün şiirleri kekik, reyhan ve nergiz kokar.
Kimi ozanlar geleceğe dair bütün umutlarını bir buğday tarlasında sarı başaklara yükler. Zamanı geldiğinde tohuma durur umut. Esen ılık bir yel ile saçılır toprağa tohumlar. Gün gelir kök salar, boy verir serpilir dört bir yanda. Böylesi şairler şiirlerini toprak ve doğaya adar. Yazdıkları şiirler toprağın bereketini, tohumun bitmek tükenmek bilmeyen devinmesini anlatır insanlığa, durmadan usanmadan.
Kimi şairler doğup büyüdüğü topraklarda susturulan içli kaval seslerine hasrettir. Arar durur gecelerin sesizliğinde. Kaleme aldığı şiirlerinde yaşlı bir çobanın kavalından çıkan bir eski zaman ezgisinin sarhoşluğu vardır. Yazdığı şiirler insanın başını döndürecek kadar gizemlidir. Okuyunca insan bu şiirleri dünden bugüne, bugünden yarına savrulur habire. Geçmişi geleceği bir arada yaşayarak hem kendisi olur hem de bir başkası.
Kimi şairler çıkmaz sokaklarda ve istasyon peronlarında sabahlar geceleri. Sessizlik dipsiz bir kuyu, kimsesizlik ucu zehirli kör bir hançerdir onlar için. Uzaklaşan trenlerin penceresinden raylara hüzün ve keder dökülür onların üstüne. Yorgun ve bitkin yüreklerinde hüzün ve keder birikir. Karanlık gecelerin sesizliğinde dölenen mısralar gün doğumunda şiire dönüşür ve gün boyu ağıt yakar ayrılık denen püsküllü belaya.
Kimi şairler dost eteğinde doğurur şiirlerini, dost kucağında büyütür türkülerini ve onlarla paylaşır başa bela dertlerini. Bütün şiirleri buram buram vefa ve dostluk kokar. Yazdıkları şiirler özlenen yaşamın iksiri gibidir. Muradına ermemişlerin elinde bir tutam derman olur.
Kimi şairler çeşmi siyahtan yemiştir vurgunu. Bütün şiirleri yarın zülfüne gözyaşı döker durmadan. Şair endamına vurulduğu bir sevgilinin derin sevgisine yer açmıştır yüreğinde. Bütün gönül kapılarını ona açmıştır sonuna kadar. Anadan, babadan önce onu konuk etmiştir gönül köşküne. Baş köşeye buyur etmiştir onu. Şairin sevda kapısından içeriye buyur ettiği sevgili bazen onu ihya eden bir melek, bazen de nefesine kasteden hain bir felektir. Yer bitirir şairi. Dünyası tersine dönen şaire aşk ve sevdaya dair yetim ve öksüz şiirler yazmak düşer.
Kimi şair aşkın izini bir gelincik tarlasında sürer. Bahar gelip gelincikler yaprak yaprak açtığında şair gelincik tarlasına koşar ve her gelincik yaprağında sevgilisinin kokusunu ve rengini arar. Bazen bulur bazen bulamaz ama aramaya hep devam eder. Onun için gelincik yârdir, her bahar, yâr ise gelincik.
Şair arkadaşımız Yüksel Şahinin Kasım 2015te Ozan Yayıncılıktan çıkan şiir kitabında aşka ve sevdaya dair boynu bükük yetim şiirler vardır. Şiirlerinde tam anlamıyla nokta vuruşları vardır. Söyleyeceklerini dağ bayır dolaştırmaya lüzum görmez. Yara olan tarifsiz özlemini sıkıştırmış iki- üç kelimelik şiirlere ve tutuşturmuş sevgilisinin eline. Böyle yapmakla ne kendine ne yâre ne de okuyucuya eziyet vermek ister.
Şiir özlü söz söyleme sanatıysa ve şair de bunun usta mimariysa eğer Yüksel Şahin kardeşimiz bunun hakkından fazlasıyla gelmiştir diyorum
Savrulduğu Hollanda coğrafyasında ekmek kavgasının yanısıra şiirler yazan şair kardeşimiz Yüksel Şahine bol ilham diliyorum...
Kadir Buyukkaya \ Nijmegen
FACEBOOK YORUMLAR